Project | Angelique van Dam

Op deze afgelopen sneeuwwitte Valentijnsdag plofte er een mailtje op mijn digitale matje. Geen lief gedichtje van mijn lief, geen lief mailtje van mijn kinderen dat ik de super-aller-liefste mama van de hele wereld ben. Toch bleven mijn ogen als mega magneten plakken aan de onderwerpregel: Doe je mee aan dit schrijf project?
Mijn hersenen begonnen bij het lezen van die ene regel al te draaien en tollen van inspiratie. Ik las de mail aandachtig door en zat klaar met een dikke rode stift om tijd te blokkeren voor dit project. Toch knetterde er iets in mijn hoofd na het lezen van de hele mail.

Even terug.
Kort geleden beloofde ik beter mijn grenzen (lees: tijd) te bewaken en terwijl de rode stift boven mijn agenda zweefde zoemde het in mijn hoofd. ‘Nee, niet mee doen. Je bent druk aan de schrijf met Joehoe en dat moet af. Prioriteiten stellen!’ De stift ging in de la en de agenda terug in de tas. Eerst nadenken dan ja zeggen.

Nadat de boodschappen opgeruimd waren, de was hing te drogen en de jongens weer thuis waren uit school, las ik de mail nog een keer. Eigenlijk wist ik het heus al toen ik eerder die middag met die rode stift in mijn handen zat. Natuurlijk wilde ik mee doen. Dit is een schrijfding en schrijfdingen zijn mijn dingen. Hoezo grenzen? Krap drie uurtjes nadat ik die mail ontving heb ik me aangemeld en tijd geblokt in mijn agenda. En ik heb er zin in. Want ik ga meedoen aan Verhalen Spinnen. Een schrijfproject onder leiding van Tina Schrameijer.
Mirjam Oldenhave (van o.a. Mees Kees) schrijft het eerste hoofdstuk en andere schrijvers maken dit verhaal af. Het voelt een klein beetje als de Boekenbakkers, een wedstrijd voor kinderen. Maar bij dit project hoort geen prijs. Niet een boek in de winkel of een contract bij een uitgeverij, niet samen met de ‘hoofdschrijver’ op tv.
Waarom dan meedoen? Het zal online te lezen zal zijn. Zo krijg ik een kans om jou eindelijk een stukje van mijn kindergeschrijf te laten lezen. Ik beloof je dat, zodra het online te lezen is, ik je op de hoogte hou via deze blog.

Oh ja, dat ik mijn eigen stukje verhaal zélf moet voorlezen voor de webcam, daar denk ik liever nog niet aan. Ik ga nog op zoek naar een ‘balkje’ of enorme zonnebril, denk ik…