Er zijn van die plekken waar je graag komt.

Mijn favoriete plekken zijn allemaal dichtbij huis. Ik hou van het strand, het bos en van uitgestrekte weilanden. Ik stap op mijn fiets (of in de auto) en binnen vijf minuten zit ik midden in één van mijn favoriete natuurgebiedjes.
Maar er zijn ook andersoortige plekken waar ik graag kom.
Neem mijn eigen zolderkamertje, of de keukentafel. Maar er is nog een plek…
De bibliotheek. Ik ga er vaak heen, om kinderboeken te lenen of te lezen. Vaak kom ik er om inspiratie op te doen. Ik neus dan niet alleen in boeken. Nee, ik kijk en luister vooral naar mijn doelgroep. De jongens en meiden die bij de boekenkasten staan en een boek uit zoeken.

Heel stiekem heb ik altijd graag in de bibliotheek willen werken. Maar dat leek me onmogelijk. Misschien een baan als vrijwilliger, maar meer dan dat had ik niet verwacht.
Want als schrijfster, werken in een bibliotheek, dat is toch dé place to be?

En je gelooft het niet, maar een paar weken terug zag ik een vacature bij de bibliotheek. Ze zochten een secretaresse.
Hoe is het mogelijk. Je kunt wel raden dat ik niet lang hoefde na te denken om een sollicitatiebrief te schrijven. En zo het geschiedde. Ik schreef de brief en wachtte in spanning af. Eind augustus werd ik uitgenodigd voor een gesprek en voor ik het in de gaten had, was de baan voor mij!
Ik ben pas net begonnen, maar voel me als een vis in het water. Overal waar ik kijk staan boeken.

Nu deze droom is uitgekomen, droom ik gelijk een stapje verder.
Hoe zou het voelen om beneden, in de bibliotheek, een eigen plekje te hebben?
Waar straks de kinderen mijn verhalen over Fien, Puck, Britt en Laura kunnen pakken…
Okay, ik draaf door…

Ik heb ergens eens gelezen, dat als je je dromen najaagt, het universum alles in het werk stelt om je te helpen. Heb ik deze baan aan het universum te danken? We zullen het zien…

©Angelique van Dam – september 2011